نوشته شده توسط بردیا آروین در تاریخ 1402/06/26 در دسته بندی پزشکی و پیراپزشکی
نوشته شده توسط بردیا آروین در تاریخ 1402/06/26 در دسته بندی پزشکی و پیراپزشکی
شکستگی استخوان لگن یکی از معمولترین مصدومیتهای ارتوپدی است که میتواند باعث درد شدید و محدودیت حرکت در فرد شود. این مقاله به بررسی عوامل ایجادکننده، علائم، انواع و روشهای تشخیص و درمان شکستگی لگن میپردازد.
لگن استخوانی حلقوی است که استخوانهای ران، ستون مهرهها و استخوان لگن را کنار هم نگه میدارد. این استخوان حیاتی در پشتیبانی از بدن و انتقال وزن بدن به پاها نقش دارد. شکستگی در این استخوان میتواند در اثر تصادفات، زمینخوردن یا ورزشهای سنگین رخ دهد. در این مقاله سعی شده بهطور مختصر به بررسی ابعاد مختلف این مشکل پرداخته شود.
1. شکستگیهای پایدار
2. شکستگیهای ناپایدار
3. شکستگیهای باز
4. شکستگیهای بسته
انواع شکستگی لگن بر اساس ویژگیهای مختلف طبقهبندی میشوند. دو طبقهبندی مهم عبارتند از:
شکستگی پایدار لگن:
این نوع شکستگی شامل شکستگی تک نقطهای است که باعث جابهجایی استخوانها نمیشود. در صورتی که تنها یک استخوان شکسته باشد، معمولاً به صورت شکستگی پایدار طبقهبندی میشود. این نوع شکستگی با ضماد گذاشتن و استراحت محدود میتواند درمان شود.
- تنها یک استخوان شکسته میشود.
- قطعات شکسته در جای خود باقی میمانند.
- خونریزی کمتری دارد.
- درمانش سادهتر است.
شکستگی ناپایدار لگن:
در این نوع چندین استخوان مجاور لگن در یک زمان شکسته میشوند که منجر به جابهجایی قطعات استخوانی نیز میشود. خونریزی شدید داخلی و آسیبهای اندامهای تحتانی از ویژگیهای این نوع شکستگی است که نیازمند جراحی فوری هستند.
- دو یا چند استخوان مجاور شکسته میشوند.
- قطعات شکسته به درون جابهجا میشوند.
- خونریزی زیادی دارد.
- جراحی الزامی است.
شکستگی دررفتگی لگن:
در این حالت معمولاً یک شاخه استخوانی از جای خود جدا میشود و با عضله به بیرون منتقل میگردد که بیشتر در ورزشکاران جوان رخ میدهد. تشخیص توسط سی تی اسکن یا آرانامآر بوده و جراحی الزامی دارد.
شکستگی باز:
- پوست را میشکافد.
- قطعات استخوان دیده میشوند.
- خطر عفونت بیشتر است.
شکستگی بسته:
- پوست شکافته نمیشود.
- قطعات استخوان قابل مشاهده نیستند.
- خطر عفونت کمتر است.
پیشآگاهی شکستگی لگن بستگی به چند عامل دارد:
- انواع شکستگی:
شکستگیهای پایدار پیشآگاهی مطلوبتری دارند. اما شکستگیهای ناپایدار که همراه با خونریزی و جابهجایی استخوانها هستند باید زودتر مورد عمل جراحی قرار بگیرند.
- سن بیمار:
شکستگی در افراد جوانتر بهتر پیش میرود. جوانان بهتر بهبود مییابند.
- مکانیزم شکستگی:
شکستگی حاصل از تصادف معمولاً با توجه به آسیبهای همراه سختتر است.
- مدت زمان تا درمان:
هرچه زودتر شکستگی تشخیص داده و درمان شود پیشآگاهی بهتری دارد.
- عوارض احتمالی:
اگر عفونت یا آسیبهای عضلانی-نرولوژیک برطرف نشوند ممکن است پیامدهای بدی داشته باشد.
با توجه به این عوامل پزشک میتواند پیشآگاهی بیمار را ارزیابی کند.
- تصادفات: تصادفات وسایل نقلیه مانند موتورسیکلت و ماشین یکی از عوامل شایع شکستگی لگن هستند.
- سقوط از ارتفاع: سقوط از بلندی مانند از نردبان یا سقف ساختمان میتواند منجر به شکستگی لگن شود.
- ورزشهایی با خطر بالا: ورزشهایی مانند فوتبال، اسکیت، والیبال و مانند آنها که شانس سقوط و ضربه زدن به لگن بالاست میتوانند سبب شکستگی لگن شوند.
- ضربه مستقیم: ضربه مستقیم و ناگهانی به ناحیه لگن از طریق سلاح، پرتاب اشیاء یا لگد میتواند منجر به شکستگی شود.
- پوکی استخوان: افراد مبتلا به پوکی استخوان، شانس بیشتری برای شکستگی لگن دارند چون استخوانهای آنها ضعیفتر است.
بنابراین تصادفات، سقوط، ورزشهای خطرناک و ضربه مستقیم به ناحیه لگن مهمترین عوامل ایجادکننده شکستگی لگن هستند.
عوامل ایجاد شکستگی در رفتگی لگن
شکستگیهای دررفتگی لگن معمولاً ناشی از تمرینات ورزشی شدید یا ورزشهایی با حرکات سریع و ناگهانی است. در این نوع شکستگی، تاندون عضله به دلیل نیرو و استرس شدیدی که وارد میکند از استخوان جدا میشود و تکهای از استخوان را با خود میبرد.
معمولاً این اتفاق در ناحیه ایسکیم یا استخوان ایلیوم رخ میدهد که عضلات بزرگ همسترینگ و ران بزرگ در آنجا متصل اند. ورزشهایی مانند دو و میدانی، فوتبال، پرش و ورزشهای رزمی که شامل حرکات تکراری، شتابگیری و تغییر جهت ناگهانی هستند، خطر شکستگی دررفتگی لگن را افزایش میدهند.
جوانانی که هنوز رشد کامل استخوانی شان تمام نشده، بیشتر در معرض این شکستگی قرار دارند. در نتیجه باید تمرینات ورزشی را به مرور زمان افزایش داد.
شکستگی استرس لگن نوعی شکستگی خستگی است که به دلیل تکرار فشارهای کوچک روی استخوان اتفاق می افتد.
این نوع شکستگی معمولا در افراد ورزشکار یا کسانی که فعالیت بدنی زیادی دارند رخ می دهد. ورزش هایی مانند دو و جهش که شامل ضربات و فشارهای تکراری به بدن هستند، می توانند عامل اصلی ایجاد این نوع شکستگی باشند.
علائم شکستگی استرس لگن شامل درد ملایم اما پیوسته در ناحیه لگن است. این درد معمولا تشدید می شود هنگام ورزش و فعالیت بدنی و با استراحت کاهش پیدا می کند.
درمان اولیه شامل استراحت مکانیکی، داروهای درد و التهاب و فیزیوتراپی است تا فشار از استخوان دور شود. اگر علائم طولانی مدت باقی بماند، ممکن است جراحی لگن برای درمان این نوع شکستگی توصیه شود.
شکستگی لگن عمدتا در افرادی رخ میدهد که به ضربات شدیدی دچار میشوند. تصادفات رانندگی، ضربات شدید ناشی از سقوط یا لگد خوردن توسط اسب از جمله عواملی هستند که میتوانند منجر به شکستگی لگن شوند.
همچنین شکستگی لگن در افراد مسن بیشتر دیده میشود. چرا که استخوانهای افراد مسن ضعیفتر و شکنندهتر است. آنها بیشتر در معرض خطر زمینخوردن و شکستگی استخوان قرار دارند.
شکستگیهای دررفتگی لگن هم عمدتاً در نوجوانان ورزشکار دیده میشود. چون در این سنین هنوز رشد استخوان تمام نشده و احتمال آسیبدیدگی بیشتر است.
بنابراین کلاً افراد مسن، افرادی که دچار تصادف میشوند و نوجوانان ورزشکار بیشتر در معرض خطر شکستگی لگن هستند.